Najlepszy przyjaciel człowieka

Jeżeli doskwiera nam samotność i nie mamy z kim wyjść na spacer, a znajomych brak, to dobrym rozwiązaniem będzie nabycie najwierniejszego przyjaciela jakim jest pies. Będzie z nami biegał, spacerował oraz oglądał filmy. Gdy nie wiemy jaki pies będzie odpowiedni, to warto zastanowić się nad psem rasy bernardyn.

Bernardyn zaliczany jest do molosów typu górskiego i został wyhodowany poprzez szwajcarskich mnichów. Znany jest od co najmniej XVII wieku i początkowo spełniał funkcję psa towarzysza i psa pociągowego. Warto wiedzieć, że bernardyn jest rasą narodową Szwajcarii. Bernardyn należy do najcięższych i największych psów, jest bardzo wysoki, ma potężny kościec i zwartą budowę. Początkowo bernardyny osiągały maksymalnie 50 kilogramów, a obecnie spotkać się możemy z bernardynami o masie ciała, która przekracza 100 kg! Dorosły osobnik jest wysoki na 70 – 90 cm. Suczki są trochę lżejsze i niższe niż samce. Bernardyn posiada dużą i silną głowę, uszy są zwisające, miękkie i są w kształcie trójkąta. Jego oczy są ciemnobrązowe, widoczny jest zwisający kącik dolnej wargi z boku głowy. Sierść bernardyna jest gęsta, a w obrębie tej rasy wyróżniamy odmianę długowłosą i krótkowłosą. Kolor jego umaszczenia jest biały i obfituje w większe i mniejsze czerwono-rude łaty. Bernardyn zamieszkujący obszar poniżej gór często lnieje, ze względu na ciepłe i gęste futro. Gdzie najlepiej sprawdzi się bernardyn? Odmiana głównie krótkowłosa, spotykana jest w ratownictwie górskim oraz w prowadzonych poszukiwaniach. Ponadto, te psy funkcjonują jako stróżujące albo domowe, aktualnie rzadziej jako pociągowe. Bernardyn podatny jest niestety jak każde zwierzę na wiele chorób. Występują u nich najczęściej skręty żołądka – które niosą śmiertelne skutki, dysplazja stawów oraz zapalenia oczu i problemy uszami i ślinotokiem. Jak wyglądać będzie pielęgnacja psa jakiego jest bernardyn? Przez to, że bernardyn ma długą sierść to powinniśmy codziennie ją szczotkować, używając szczotki drucianej o długich zębach. Pieskom, które nie posiadają możliwości ścierania pazurków, należy je przycinać. Ponadto, dbać musimy również o oczy tych zwierząt, z racji tego, iż bernardyn wykazuje tendencję do zachorowań na zapalenie spojówek. Oprócz oczu, dbać trzeba także o higienę uszu. Jeżeli chodzi jeszcze o osobowość bernardyna, jest bardzo niezależna oraz uparta. Nie jest łatwo przekonać takiego psa do posłuszeństwa, dlatego jego właściciel powinien się odznaczać dużą dawką cierpliwości, spokoju oraz silną osobowością. Dorosłe osobniki tej rasy są świadome swoich rozmiarów, dlatego mają predyspozycje do przewodzenia w swojej dzielnicy i często przybierają postawę dominującą. Co więcej, bernardyn jest towarzyskim zwierzęciem i szybko przywiązuje się do rodziny, z która powinien być w stałym kontakcie. Wobec dzieci jest pozytywny, przyjazny i delikatny. Bernardyn musi spędzać na zewnątrz co najmniej trzy godziny dziennie, jednak nie jest stworzony do pokonywania długich dystansów jak ponad 20 – kilometrowe spacery. Ten zwierzak źle znosi zbyt wysokie temperatury, dlatego jest zimnolubny. Z tego względu trzeba pamiętać o zapewnieniu mu odpowiednich warunków podczas upałów. Intensywne linienie następuje u bernardynów dwa razy do roku: na przełomie zimy i wiosny oraz późnią jesienią. Podczas lata, kiedy to organizm bernardyna próbuje szukać chłodu, potrafi utracić on bardzo dużo sierści, tak, że skóra prześwituje przez futro.